We władzy szejka

“We władzy szejka” autorstwa Igora Kaczmarczyka Druga książka z cyklu „Kulisy zakazanych związków”, podobnie jak jej poprzedniczka traktuje o życiu dyplomatów na placówkach, co zdecydowanie wyróżnia ją na tle książek o podobnej tematyce. W tej części jednak zdecydowanie dostałam już to, czego oczekiwałam! Pozycja wciąga tak, że trudno odłożyć ją nawet na moment – naprzemienne sytuacje z życia dyplomatów (kontynuacja pierwszej części) z akcją dziejącą się w Anglii i Jemenie, której główną bohaterką jest młoda Polka, Zofia. Młoda polonistka Zosia, która wyjeżdża do Anglii w ramach programu au-pair poznaje tam starszego od siebie Samira, Jemeńczyka. Akcja przenosi się do Jemenu w momencie odwiedzin rodzinnych stron męża. W książce pełno jest wyjaśnień kultury arabskiej oraz islamu. Pojawia się także wątek Huti oraz jemeńskich żydów. Zdecydowanie polecam przeczytać!

Tomasz jest polskim konsulem i ze względu na wykonywany przez siebie zawód trafia do chaotycznego muzułmańskiego miasta Jemenu. Tam szerzy się rębaków, Al-Kadia ma bezpieczną przystań, a zadaniem Tomasza jest ewaluowanie polsko-jemeńskich rodzin. Jednak jak można by się domyślać wcale nie będzie to takie łatwe zadanie. Przypadkowo zostaje wplątany w niebezpieczne zdarzenie, gdzie nie zabraknie ani radykalnych islamistów ani pięknych choć dwulicowych kobiet. Czy uda mu się z tego wyplątać? To historia o butach, komplikacjach, ale także uczuciach jak te pomiędzy Zosia ze Śląska, a Samirem pochodzącym z Jemenu. Do tego wiele skomplikowanych sytuacji, bogaczy, plemiennych ludzi. To niebanalna, ciekawa historia, która przybliża nam tamtejszą kulturę.

Powieść „We władzy szejka” Igora Kaczmarczyka przeczytałam z dużym zainteresowaniem. Powstała ona w oparciu o własne doświadczenia autora. Jest to druga część serii „Kulisy zakazanych związków”. Opowieść toczy się na dwutorowo. Jedna część opowiada o Tomku – polskim konsulu w Arabii Saudyjskiej i Jemenie. Autor opisuje tu życie dyplomatów w krajach arabskich. Konieczność dbania o obywateli swojego kraju w innym kraju nie zawsze jest bezpieczna i bezproblemowa. W książce autor opisuje między innymi starania o wywiezienie z Jemenu obywatelek Polski w związku z narastającymi konfliktami i walkami. Druga część opowieści to historia Zosi, młodej Ślązaczki, która wyjeżdża za pracą do Anglii. Tam poznaje i poślubia Jemeńczyka. Żyje im się szczęśliwie to czasu, kiedy Samir przyjeżdża z żoną i dziećmi do wioski swojego ojca – szejka w Jemenie. Okazuje się, że była to pułapka. Po licznych dramatycznych wydarzeniach Tomkowi udaje się doprowadzić do uwolnienia Zosi z rąk okrutnego brata Samira. Powieść przybliżyła mi kulturę i obyczaje krajów arabskich. Poznałam realia życia kobiet w tej społeczności, tak różne od życia w Polsce i ogólnie w krajach europejskich. Na uwagę zasługują także opisy różnych miejsc w Arabii Saudyjskiej i Jemenie jak choćby opis Sany – stolicy Jemenu czy pustyni w Dahna Lop. Żywy język i wartka akcja opowieści wciągnęły mnie nie pozwalając się nudzić.